Op weg naar Pasen

Overal om je heen kun je zien dat we op weg naar Pasen zijn. Nieuw leven dient zich aan. Sneeuwklokjes en krokusjes schieten op uit de grond en ook al een enkele paaslelie. Het doet  goed deze voorbodes van de lente te zien. Pasen valt dit jaar vroeg en dus ook de lijdenstijd. Zeven weken mogen we ons richten op Jezus’ opgang naar Jeruzalem. Wanneer we in gedachten Hem volgen op de via dolero­sa, de weg der smarten, krijgt Jezus’ lijden voor ons een steeds diepere betekenis. Samen te zingen, te bidden en te luisteren naar het Evangelie doet ons beseffen wat Hij voor ons heeft gedaan. Misschien luistert u ook naar de Mattheuspassion. Daarin geeft Bach op onovertroffen wijze een muzikale vertolking van het lijdens-evangelie.
Ook een gedicht kan ons tot nadenken stemmen.
Pater Jos van Wely (1883-1963) was verbonden aan het Dominicanenklooster in Zwolle. Hij was een dichterlijk begaafd man. Hij had contact met de protestantse dichter Willem de Mérode. Van Wely schreef een gedicht waar ik hier het begin van laat volgen:

Kruisdraging
Nog gaat Ge ons voor
de volle duur der tijden,
en zwoegen we in Uw spoor
de weg op van het lijden.
Een nooit meer onderbroken stoet,
volgt moe Uw spoor van bloed,
naar Golgotha
komt U een mensheid wank’lend na.

Hierin wordt benadrukt dat Jezus ons nog steeds voorgaat. Wel op de weg van het lijden. Was dit ook de ervaring van pater Van Wely? Vond hij het leven soms ook moeilijk? Ik denk het wel. Gelukkig loopt Jezus’ weg uit op Zijn overwinning op de Paasmorgen!
Als ik in Assendorp langs het klooster fiets, denk ik vaak aan de dichterlijke pater.

met hartelijke groet, ds. H. de Jong