Vanuit de pastorie – week 36

Een hartelijke uitnodiging voor de startzaterdag en -zondag. Het is een mooi moment om gezamenlijk het seizoen te beginnen!
Afgelopen zondag mocht ik naast de dienst in de Jeruzalemkerk voorgaan bij de openluchtdienst van A Rocha op Landgoed Schellerberg. Daar vertelde ik dat mijn opa al zijn koeien (hij had er ongeveer dertig) bij naam kende en dat dit op een grote boerderij met honderd(en) koeien lastig is. Ik sprak ook over Adam die alle dieren een naam gaf en daarmee oog had voor elk dier(soort). Wat is het belangrijk dat wij ook ‘persoonlijk’ met de schepping, maar ook met de Schepper omgaan. Na de dienst sprak iemand mij aan en zei dat er een mooi gedicht is van Aart van der Leeuw over de dieren.

De dieren
De landman gaat, nu de avond is gevallen,
En de arbeid slaapt, voor ’t laatst zijn hoeve rond;
Hij keurt het werk der knechts in schuur en stallen,
En als zijn schaduw volgt hem trouw de hond.

Hij toeft bij ’t vee, en luistert hoe het ademt;
Rond schoft en horen hangt een warme damp,
Die met een geur van zomer hem bewademt,
En in een nimbus nevelt om de lamp.

Dan loopt hij tastend langs de ruif der paarden,
Verwelkomd door een dreunend hoefgeklop;
Hij spreekt hen aan, en streelt een ruig behaarde,
Een speels hem toegestoken manenkop.

En als hij eindlijk, rustig na ’t volbrachte,
De handen boven ’t vlammend houtvuur heft,
Vervult hem nog de ontroerende gedachte
Aan wat rondom hem leeft en niet beseft.

Hij peinst, en leest in ’t boek met koopren sloten
Het hoofdstuk uit, dat Noachs tocht beschrijft,
Hoe de arke met haar simple reisgenoten
Lang op de oeverloze zondvloed drijft.

Gans in het wonderbaar verhaal verloren,
Terwijl hij mijmrend in de haardgloed staart,
Lijkt het hem of, door God daartoe verkoren,
Hij met zijn dieren over ’t water vaart.

Hartelijke groet, ds. Gert-Jan Codée