Vanuit de pastorie – week 46

Afgelopen maandag was er een mooie avond voor jeugdleiders en andere belangstellenden (waaronder twee bijbelkringen!) in de kelder van de kerk. Eerst keken we naar een verhaal van spreekster Vanessa Van Edwards, die vertelde over hoe je verdieping kunt aanbrengen in je gesprekken en waarom de vraag “Hoe gaat het?”, hoe goed bedoeld ook, toch een slechte vraag blijkt te zijn, die weinig verbinding geeft. We gingen daarna in gesprek over welke vragen we kunnen stellen aan elkaar die helpend zijn om elkaar beter te leren kennen en te begrijpen.
In een ander verband sprak ik een gemeentelid die een geliefde heeft verloren, die ook moeite had met de vraag “Hoe gaat het?”. Wat antwoord je daar namelijk op? Zeg je dan: “slecht” of toch maar “goed”? Een vraag als “Waarmee kan ik je helpen” vond diegene al veel beter te beantwoorden, omdat het dan mogelijk is om aan te geven hoe een ander helpend aanwezig kan zijn.
Afgelopen donderdagmorgen was er een bijeenkomst waar de officiële samenwerking tussen de Diaconale Stichting Gevangenenzorg Zwolle (DSG Zwolle) met de Dienst Geestelijke Verzorging, onderdeel van het Ministerie van Justitie en Veiligheid, werd gevierd. Ter gelegenheid daarvan was ik, maar ook Wim van Ree, onze diaconaal consulent, en andere kerkelijke vertegenwoordigers uitgenodigd. Deze feestelijke bijeenkomst was in de gevangenis zelf wat betekende dat wij eerst gescreend moesten worden, onze mobiele telefoon moesten achterlaten en vervolgens door heel wat verschillende deuren heen moesten voor wij in het stiltecentrum waren. Daar hoorden we meer over het diaconale en pastorale werk in de gevangenis. Het is vooral heel belangrijk in het diaconale werk dat dit niet alleen binnen de gevangenis, maar ook buiten de gevangenis plaatsvindt. Het is daarvan de bedoeling om een brug te slaan tussen de wereld buiten de gevangenis en die daarbinnen.
De mok die de jongeren van de catechisatie hebben gemaakt voor de gedetineerden werd nog als voorbeeld gebruikt. Onze jongeren maken iets buiten de gevangenis, waardoor mensen binnen de gevangenis op hun verjaardag iets van de buitenwereld merken. Dat wordt zeer gewaardeerd. Ik moest denken aan de Bijbeltekst: “Denk aan de gevangenen alsof u zelf ook gevangen bent”, Hebreeën 13:3. Er was een vrijwilliger Marc die vertelde over zijn verleden van drugshandel en gevangenschap. Hij verloor al jong zijn moeder en kwam op het criminele pad. Na verschillende keren gevangen gezeten te hebben, kwam hij tot geloof in Jezus Christus. Hij is nu vrijwilliger bij de Prison-Alpha. Heel indrukwekkend om zo’n getuigenis te horen. Goed om ook hiervan te leren voor ons eigen leven. Wat is het een zegen om in goede omstandigheden te (hebben) kunnen opgroeien. Maar ook dan gaat het om de echte vrijheid die de Heere God geeft in Zijn Zoon Jezus Christus.

Hartelijke groet, ds. Gert-Jan Codée